Distributiewerkers: Waarom de achterkamerdeal met het CNV weinig voorstelt

Het AH-management verwijst vol trots naar de afspraken die met CNV gemaakt zijn. Die afspraken werden gemaakt nadat de onderhandelaars van FNV Bondgenoten uit het pand gezet waren. FNV Bondgenoten heeft 10 keer zoveel leden. Een deal zonder de grootste vakbond is een provocatie. Het AH-management kiest voor een ramkoers. En daarom gaat de staking door.

Inhoudelijk stelt de deal weinig voor. De stakende distributiewerkers vragen geen gouden bergen, maar doodnormale dingen: zekerheid en redelijkheid van een bedrijf dat door hun werk hele mooie winsten maakt.

ZEKERHEID: uitzendkrachten
Meer dan de HELFT van het personeel in de distributiecentra heeft een onzeker contract. Duizenden harde werkers zitten in een Carrousel van Onzekerheid: 1 jaar werken, een half jaar eruit en weer terug als uitzendkracht. Uitzendkrachten kunnen nog steeds jaren voor AH werken- voor het laagste loon! – zonder recht op een baan bij AH. Daar verandert niets aan. De Carrousel van Onzekerheid draait doodleuk door. Met goedkeuring van het CNV.

Uitzendkrachten stromen na 2 jaar werken bij AH door naar de B-schaal (met een beter loon). Dat is nu in de theorie 1 jaar. Dus een achteruitgang. In de praktijk gooit AH iedereen na een jaar eruit om ze na een jaar weer voor het laagste loon aan te nemen. Niet de verlenging van de onzekerheid is de oplossing, maar aanpak van die draaideur-praktijken.

Bovendien worden ook de vaste krachten de dupe van die afspraken. AH en CNV willen overleggen over het oprekken van de inzet van uitzendkrachten.

Nu staat in de cao dat uitzendkrachten indirecte taken mogen doen als er geen vaste krachten zijn om dat werk te doen.

AH wil de mogelijkheid om nóg meer uitzendkrachten- die voor eeuwig in de onzekerheid en voor het laagste loon werken- in te zetten.

Wie wordt nu eigenlijk beter van deze afspraken? Uitzendkrachten? Vaste krachten?

ZEKERHEID: Ontslagbescherming
Het aantal uitzendkrachten steeg in de afgelopen 15 jaar van 20% naar meer dan 50%. Deze trend toont de sluipende uitverkoop van de vaste baan. Uitzendkrachten zijn goedkoper en eenvoudig (iedere dag) op straat te zetten. AH bevestigt het zélf in reactie op de inzet van stakingsbrekers: “Als een uitzendkracht niet komt opdagen, vervangen we hem”. Zo eenvoudig gaat dat dus. Wegwerppersoneel.

De overgebleven vaste krachten maken zich terecht zorgen. De AH-deal met het CNV biedt weinig tot geen verbetering. Zoals we gewend zijn van AH een hoop mooie woorden, voornemens en teksten als: WE STREVEN NAAR. Maar geen bindende toets of toestemming voor een ontslag. Ze noemen het nu ‘een advies’. Het is aan AH om dat advies wel of niet te volgen.

Een feitelijke verzwakking van de ontslagbescherming. Nu heeft AH immers nog de toestemming van het UWV of de kantonrechter nodig voor een ontslag. Dus als je goed leest staat in de cao de nieuwe ontslagregeling die de regering wil invoeren.

Je vraagt je af waar ze bij het CNV mee bezig zijn. Die zijn het op voorhand al eens met het nieuwe ontslagbeleid

Als AH een negatief advies niet overneemt en iemand toch ontslaat geldt de ontslaguitkering van 1,5 keer de kantonrechtersformule. Maar die wordt na 4 jaar verlaagd naar 1 x de kantonrechtersformule.

Waarom is er in godsnaam een lagere ontslagvergoeding nodig als je tegelijkertijd zegt alleen in een zeldzaam geval mensen te ontslaan. Het AH-management loopt vooruit op een verslechtering van de ontslagbescherming.

Zaterdag-freqentie en 50+ toeslag
Daarover vinden we niets van terug in de AH-deal met het CNV. Het probleem is dus nog steeds niet opgelost.

Werkdruk
Er is evenmin een oplossing voor de verdubbeling van de collinorm (de werkdruk) in de afgelopen 10 jaar.

LOON
Het loonbod is 1,75%. De prijzen stijgen met zo’n 2,5%. AH wil dus koopkrachtdaling. Oftewel: de AH-distributiewerker kan straks minder boodschappen doen bij AH dan nu.

Noodzaak vanwege de crisis? Onzin! AH maakt nog steeds veel winst. Het jaarsalaris van de hoogste baas (Ahold-baas Dick Boer, 2,7 miljoen per jaar, AH-baas Sander van der Laan, 1,4 miljoen per jaar) is meer dan wat er nodig is om de koopkracht van álle distributiewerkers te behouden.

Oplossing
De Vakbond van Distributiewerkers is áltijd bereid tot het vinden van een compromis. Het AH-management heeft de onzekerheid in de afgelopen jaren fors laten toenemen. Van 20% naar 50% in 15 jaar tijd (bron: Witboek ‘Vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan‘). Willens en wetens. Om de loonkosten te verlagen en de werkdruk te kunnen verhogen. De vaste baan staat daarmee onder druk; straks zijn wij allemaal uitzendkracht.

De distributiewerkers vragen geen gouden bergen, maar zoiets simpels als: zekerheid. De trend van onzekerheid moet gekeerd worden! Zowel voor de harde werkers met een onzeker contract, maar ook voor degenen die nog wel een vaste baan hebben. Moet dat allemaal in 1 klap? Nee. Maar er moet wél een serieus begin mee worden gemaakt.

Source: http://www.indeactie.nu/waarom-de-achterkamerdeal-met-het-cnv-weinig-voorstelt/