Dijsselbloem, resign from Eurogroup presidency!

Dijsselbloem, treed af als voorzitter van de Eurogroep!

Door Dimitris Pavlopoulos, Arbeidssocioloog VU

(scroll down for English)

Hoe Dijsselbloem de Griekse economie ondermijnt

Op 5 juli, de dag van het referendum in Griekenland, heeft de voorzitter van de Eurogroep en PvdA prominent, Jeroen Dijsselbloem, een brief gestuurd aan de leden van zijn partij. Naar mijn mening bevat de brief van dhr. Dijsselbloem een overvloed van onnauwkeurige argumenten en is het eigenlijk niets anders dan een herhaling van de inaccurate en neoliberaal georiënteerde artikelen van de Nederlandse pers de laatste maanden.

De toetreding van Griekenland tot de Eurozone wordt min of meer gepresenteerd als een truc van corrupte Grieken tegen de eerlijke regeringen van Noord-Europa. Wat dhr. Dijsselbloem vergeet te vermelden is de mate waarmee de economische elite van Noord-Europa heeft geprofiteerd van de toetreding van Griekenland (en andere landen in het Zuiden) tot de Eurozone. Zoals de volgende grafiek laat zien, was het deficit van een aantal landen van de Eurozone (inclusief Griekenland) het surplus van een aantal andere landen (inclusief Nederland).

Defensiebudget en lage rente
Dijsselbloem heeft ook kritiek op het Griekse defensiebudget, waarop volgens de Europgroep veel meer moest worden bezuinigd. Wat betreft dat defensiebudget lijkt het, dat dhr. Dijsselbloem denkt dat mensen geen verstand hebben: Nederland is de vierde grootste leverancier van militair materieel aan Griekenland, met contracten die zelfs in de crisisjaren zijn uitgevoerd (na 2010). Griekenland werd tijdens de crisis door de Troika gedwongen om de contracten voor aankoop van militair materieel te eerbiedigen, zelfs in gevallen waarin het materieel te duur en gebrekkig was (zie de zaak van de aanschaf van defecte onderzeeërs van het Duitse bedrijf HDW).

Het argument dat Griekenland heeft geprofiteerd van lage rente om goedkope leningen te krijgen gaat ook niet op. Deze leningen werden verstrekt door voornamelijk in de noordelijke Europese landen gevestigde private banken, die massaal hebben geprofiteerd van het verstrekken van deze leningen.

Wie profiteerde?
Het is hierom dat we het argument van dhr. Dijsselbloem omdraaien door te vragen: wie profiteerde er echt van de toelating van Griekenland tot de Eurozone? Griekenland voldeed absoluut niet aan de criteria van het Verdrag van Maastricht om toe te treden tot de Eurozone. In werkelijkheid zijn deze criteria erkend als ad hoc neoliberale criteria die niet geschikt zijn om het naar elkaar toe groeien van verschillende economieën te garanderen.

In ieder geval verzekerde de aanwezigheid van Griekenland en andere zwakke economieën in de periferie van de Eurozone zowel de export- als de bankensector van Noord-Europa van een grote markt zonder grenzen. Bovendien garandeerde de crisis in de zuidelijke landen dat de noordelijke landen zoals Duitsland en Nederland door investeerders beschouwd werden als een ‘veilige haven’. Volgens conservatieve schattingen zijn de winsten van Duitsland op de nul-rentetarieven waarvan het land profiteerde voor zijn obligaties en de rente die Griekenland betaalde voor de bilaterale leningen gestegen tot €80 miljard.

Behoed voor erger?
De meest ongelofelijke uitspraak van dhr. Dijsselbloem is dat de reddingspakketten en de bezuinigingsmaatregelen die de afgelopen vijf jaar op Griekenland werden toegepast, het volk heeft behoed voor een grotere ramp. Hier kan veel over worden gezegd. Echter, het beste antwoord komt van iemand van zijn eigen club, Karl Otto Pohl, een voormalig directeur van de Bundesbank: “The bail-out was about protecting German and – above all – French banks from debt write-offs. (…) In this way, one understands that in reality it was about saving the banks and the rich Greeks…” [Spiegel, 18/5/2010].

De realiteit bevestigt de voorgaande uitspraak. De onhoudbaarheid van de Griekse schuld was sinds 2009 bij de EU bekend. De sociaaldemocratische premier G. Papandreou manipuleerde het begrotingstekort tot 15.2% (een juridisch onderzoek naar de kwestie is gaande), zodat Griekenland het grootste tekort in de EU heeft en een verzoek om hulp gerechtvaardigd is. Na twee opeenvolgende reddingspakketen in 2010 en 2012 is de Griekse schuld nauwelijks afgenomen.

Wat wel veranderde, is de samenstelling van de schuldeisers. Concreet: In 2010 bezaten de officiële schuldeisers (regeringen, ECB enz.) minder dan een derde van de Griekse staatsschuld. Tegenwoordig bezitten ze meer dan drie kwart. Conclusie: de Europese banken werden gered van een faillissement! De bewering van dhr. Dijsselbloem “…de jaarlijkse kosten van Griekse rentebetalingen zijn erg laag” maakt duidelijk dat hem kennis ontbreekt over de basisgegevens van de Griekse economie. Alleen al over 2015 bedroegen de kosten voor de rentebetalingen van de staatsschuld 12.3% van het bbp en meer dan 50% van het netto nationaal beschikbaar inkomen.

Tegelijkertijd explodeerden de inkomensongelijkheid en de ongelijkheid van de verdeling van de rijkdom in Griekenland. Van 2009 tot 2012 is de inkomensverhouding tussen het rijkste vijfde deel van de bevolking en het armste vijfde deel gestegen van 5.8 tot 6.6. Van 2011 tot 2013 steeg het aantal individuen met een rijkdom groter dan €30 miljoen van 445 tot 505 en steeg hun totale rijkdom van €50 miljard tot €60 miljard ofwel 32% van het bbp. Dit alles gebeurde onder de neus van de Troika, die elke kleine wet goedkeurde die het parlement aannam.

De Trojka frustreert de belastingplannen
Wij nodigen dhr. Dijsselbloem uit om bewijs aan te dragen dat de Troika van enige Griekse regering in de afgelopen vijf jaar serieus heeft geëist om de allerrijksten belasting op te leggen. Heeft de Troika gedreigd met stoppen van het aanbieden van de tranches van de lening vanwege het falen van de voorgaande regeringen om de ‘Lagarde lijst’ te onderzoeken (de lijst met mogelijke belastingontduikers met spaarrekeningen bij HSBC in Zwitserland)? Heeft de Troika ooit geëist dat de private tv kanalen worden belast, die sinds 1991 opereren zonder een enkele euro belasting te betalen? In de laatste onderhandelingen voor het referendum eiste de Troika (en specifiek het IMF) in plaats daarvan van de Griekse regering, om het plan af te schaffen om een eenmalige nieuwe belasting op te leggen aan bedrijven met een netto winst groter dan €1 miljoen, als een maatregel die groei belemmert! In plaats daarvan eisten ze van de regering om een speciale aanvulling van pensioenen (EKAS) te schrappen, met het gevolg dat mensen met pensioenen van €400 en €500 nieuwe verliezen moeten dragen.

Dhr. Dijsselbloem heeft ook verzaakt om een aantal andere eisen tot ‘hervormingen’ van de Troika te rapporteren. De Troika eiste van de SYRIZA-regering afschaffing van de plannen voor de versterking van de kracht van collectieve arbeidsovereenkomsten en het verhogen van het minimum loon tot een brutobegrag van €751 per maand. Dhr. Dijsselbloem en zijn collega’s eisten van de Griekse regering afschaffing van het plan van €200 miljoen (dat is wat dhr. Dijsselbloem ‘een hoop geld’ noemt…), om voedselbonnen en gratis electriciteit te verstrekken aan families die in de diepste armoede leven. Ze eisten ook de afschaffing van de bescherming van arme huiseigenaren tegen uitzettingen vanwege schulden. Dit zijn de structurele hervormingen die dhr. Dijsselbloem eist van de Grieken!

De EU, ECB en het IMF vertegenwoordigen niet de Europeanen
Dijsselbloem en co in de EU, de ECB en het IMF vertegenwoordigen niet de Europeanen. Zij vertegenwoordigen het belang van de financiële markten en de economische elites. Voor hen is het ultieme doel een linkse regering (zelfs met een zeer gematigd links programma) enige kans op succes te ontnemen. Zij willen laten zien dat neoliberalisme en bezuinigingen de enige weg zijn voor Europa; niet alleen voor Griekenland, maar ook voor Nederland, zoals de praktijk van de huidige regering laat zien. Dat is waarom dhr. Dijsselbloem bot intervenieerde in het proces van het referendum en dat is waarom hij in zijn brief duidelijk aangeeft dat hij zou willen dat andere politici ingrijpen in Griekenland.

Het Griekse volk nam een duidelijke beslissing in het referendum; het bezuinigingsbeleid zou moeten ophouden. Ze gaven ook een duidelijk antwoord op de chantage van Dijsselbloem en co: het volk zelf zal beslissen over de toekomst van Griekenland en niet de bureaucraten en lobbyisten van Brussel of de bankiers van Frankfurt. Nu zijn de progressieven overal in Europa aan de beurt om hierover een positie in te nemen.

Het is de hoogste tijd dat dhr. Dijsselbloem aftreedt als voorzitter van de Eurogroep. Hij heeft laten zien dat hij de democratie niet respecteert en dat hij het recht van het volk om over de eigen toekomst te beslissen negeert. Het is van belang dat zelfs de PvdA leden dit verzoek onderschrijven en een standpunt in nemen voor het recht van het Griekse volk om los te breken van de dodelijke spiraal van bezuinigingen. Het standpunt van dhr. Dijsselbloem en de manier waarop hij de ‘Griekse kwestie’ heeft behandeld maakt duidelijk dat hij niets te maken heeft met sociaaldemocratische principes.

Lees hier de brief van Jeroen Dijsselbloem aan de PvdA-leden

Source of the article:http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/33002_dijsselbloem_treed_af_als_voorzitter_van_de_eurogroep/

The article was originally written in English and it has been translated into Dutch by Maaike van Kregten.

 

Dijsselbloem, resign from Eurogroup presidency!

By Dimitris Pavlopoulos

Dimitris Pavlopoulos works as an assistant professor in Sociology at the VU University in Amsterdam.

On July 5^th, the day of the referendum in Greece,  the president of the Eurogroup and prominent member of the Dutch Labour Party, Jeroen Dijsselbloem addressed a letter to the member of his party. In our opinion, the letter of Dijsselbloem contains a plethora of inaccurate arguments and is actually nothing else than a repetition of the inaccurate and neoliberal-oriented articles of the Dutch press the last months.

The accession of Greece to the Eurozone is presented more or less as trick of corrupted Greek people against the honest governments of northern Europe. What Dijsselbloem fails to mention is the extent to which the economic elite of northern Europe has profited from the accession of Greece (and other countries of the South) to the Eurozone. As shown also in the following graph, the deficit of some countries of the Eurozone (including Greece) was the surplus of some others (including the Netherlands). As for the defence budget, it seems that Mr Dijsselbloem takes people for idiots: the Netherlands is the 4^th largest supplier of military equipment to Greece with contracts being executed even within the years of crisis (after 2010). Greece was forced by the Troika to honour the contracts for buying military equipment within the crisis even in cases where the equipment was overpriced and faulty (see the case of the purchase of faulty submarines from the German company HDW).

The argument that Greece profited from the low interest rates to increase credit is also void. These loans were provided by private banks established mainly in northern European countries that profited massively by providing these loans.

Therefore, we reverse the argument of Mr Dijsselbloem by asking: who profited really from the accession of Greece to the Eurozone? Greece definitely did not fulfil the criteria of the Maastricht treaty for accessing the Eurozone. Actually, these criteria themselves have been recognized as ad hoc neoliberal criteria that are not able to ensure the conversion of different economies. In any case, the presence of Greece and other weak economies of the periphery in the Eurozone ensured that a large market without borders is available for the export business and the banking sector of northern Europe. Moreover, the crisis in the countries of the south ensured that countries of the north such as Germany and the Netherlands were considered as ‘save havens’ for investors. Conservative estimates raise the gains of Germany from the zero interest rates it enjoyed for its bonds and the interest paid by Greece for the bilateral loans to €80 billion.

The most incredible claim of Mr Dijsselbloem is that the rescue packages and the austerity policies that were imposed to Greece the last 5 years saved the people from a greater disaster. A lot can be argued against this. However the best answer comes from a person of his own club, Karl Otto Pohl, a former director of the Bundesbank: ‘The bail-out was about protecting German and -above all- French banks from debt write-offs.‘… ‘In this way, one understands that in reality it was about saving the banks and the rich Greeks…‘ (Spiegel, 18/5/2010).

Reality confirms the aforementioned statement. The unsustainability of the Greek debt was known to the EU since 2009. The social-democrat Greek PM G. Papandreou manipulated the budget deficit to 15.2% (a judicial investigation of the issue is underway) so that Greece has the largest deficit in the EU and a rescue request is justified. After 2 successive bail-outs in 2010 and 2012, the absolute level of the Greek debt remained hardly decreased. However, the holders of the debt changed dramatically. In 2010, the official creditors (governments, ECB etc.) held less than 1/3 of the Greek sovereign debt. Today, they hold more than ¾. Conclusion: the banks were rescued from bankruptcy! The argument of Mr Dijsselbloem that “…the yearly costs of servicing the Greek debts are very low” shows that he lacks knowledge of the basic figures of the Greek economy. Only for 2015, the costs of servicing the sovereign debt amount to 12.3% of GDP and more than 50% of the Net National Disposable Income.

At the same time, income and wealth inequality exploded in Greece. From 2009 to 2012, the income ratio between the richest fifth of the population and the poorest rose from 5.8 to 6.6. From 2011 until 2013, the number of individuals with wealth higher than €30 million rose from 445 to 505 and their total wealth rose from €50 billion to €60 billion or else 32% of GDP. All this was happening under the nose of the Troika that was approving every little law passed by the Parliament.

We invite Mr Dijsselbloem to provide evidence proving that the Troika demanded seriously from any Greek government of the last 5 years to tax the very rich. Did the Troika threaten to stop providing the loan tranches because of the failure of the previous governments to investigate the “Lagarde list” (cc. list of possible tax evaders with deposits in HSBC in Switzerland)? Did the Troika ever demand the taxation of private TV channels that have been operating since 1991 without having paid a single euro in taxes? Instead, in the last negotiations before the referendum, the Troika (and specifically the IMF) demanded from the Greek government to abolish its plan for imposing a one-off new tax to companies with net profit larger than €1 million, claiming that it is a measure of hampering growth! On the contrary, they demanded from the government to cut a special assistance benefit for pensioners (EKAS) that would cause pensioners with an income of a €400 and €500 per month to suffer new losses.

Mr Dijsselbloem fails also to report some other demands of the Troika for ‘reforms’. The Troika demanded from the SYRIZA-government to abolish its plans for giving power to collective bargaining and increasing the minimum wage to a gross amount of €751 per month. Mr Dijsselbloem and his colleagues demanded from the Greek government to abolish its €200 million plan (that’s what Mr Dijsselbloem calls ‘a lot of money’…) for providing food stamps and free electricity to families living in absolute poverty. They also demanded the abolition of the protection of poor home-owners from evictions due to debts. These are the structural reforms that Mr Dijsselbloem demands from the Greek people!

Dijsselbloem and co in the EU, the ECB and the IMF do not represent the people of Europe. They represent vested interest of the financial markets and the top economic elites. For them, the ultimate aim is depriving a left government (even with a very moderate left program) of any chance of success. They want to show that neoliberalism and austerity is the only way for Europe; not only for Greece but also for the Netherlands, as the practice of the current Dutch government shows. That’s why Mr Dijsselbloem intervened so bluntly in the process of the referendum and that’s why in his letter, he clearly states that he would like other politicians to step in in Greece.

The Greek people took a clear decision in the referendum: austerity policies should end. They also gave a clear answer to the blackmail of Dijsselbloem and co: the people themselves will decide for the future of Greece and not the bureaucrats and lobbyists of Brussels or the bankers of Frankfurt. It is now progressive people’s turn throughout Europe to take a position on it.

We call Mr Dijsselbloem to resign immediately from the presidency of the Eurogroup. He has shown that he disregards democracy and that he ignores their right to decide on their own future. We call the members of the Dutch Labour Party to endorse this request and take a position on the right of the Greek people to break free from the deadly spiral of austerity. The position of mr Dijsselbloem and the way he handled the ‘Greek issue’ shows that he has nothing to do with any social-democratic principles.

Read here the letter of Dijsselbloem to the members of the Dutch Labor Party, on July 5th