Two years of SYRIZA-ANEL’s rule in Greece: two years of the hardest austerity

(scroll naar beneden voor Nederlands)

Debt increased, public assets sold. The Greek and European elites make profits.

In January 2017 the coalition government of SYRIZA and ANEL will be two years in power. During this time, in the Dutch media there has been an almost total silence about Greece, interrupted only by short references to the ongoing negotiations for the disbursement of the loan tranches. Silence covers also the new tough measures that the Greek government imposes, dramatically deteriorating the living conditions of the great majority of people in Greece.

At every critical moment of the last two years, the SYRIZA-ANEL government has proven a loyal ally of the Greek and European elites. The year of 2016 was no exception to the long succession of years through which people in Greece have suffered hard austerity measures under the pretext of the debt crisis. These Memoranda measures were never designed to rescue Greece, as the mouthpieces of the EU have been claiming so far, despite the fact that the debt has now climbed from 127,1%  in 2009 to 179.2% of GDP. Even the IMF admitted the failure of the bailout program.

More specifically: In 2012, the Memoranda rescued the creditors with the notorious PSI, which although presented as a reduction of the Greek debt, in reality it was a transfer of the Greek sovereign debt from the German, French, Dutch and Greek banks to the governments of the EU member states. In the same vein, the Memoranda measures imposed ever since have been rescuing those responsible for the crisis in Greece, i.e., the Greek economic elite, while at the same time distributing all profitable activities of the Greek economy to the European and Greek economic elites.

It is characteristic that in 2015, fourteen of the most lucrative regional airports were sold for 1.2 billion to the German Fraport AG-Slentel Ltd. The entire amount was used to repay the debt. Furthermore, despite the pre-election commitments of SYRIZA, the water companies were recently transferred to the Hellenic Republic Asset Development Fund (Greece’s privatizations fund, the so-called TAIPED). As a result, the main multinationals specializing in the water market -and actually denying access to water for large segments of the population- are getting ready to benefit from this transfer. Another characteristic example is the sale of business and housing loans to international speculative funds, which is now on the table of negotiations with the creditors.

Meanwhile, the business elites that looted and indebted the Greek state and destroyed the Greek economy during the 35 years of PASOK and ND governments, continue to enjoy privileged and scandalous contracts as well as full tax immunity even during the so-called “government of the left”.

What about the Greek society and the refugees?

The SYRIZA-ANEL government that promised to end the memoranda policies and relieve the working classes has proven to be one of their most dangerous enemies. Its climb to power by deceiving the Greek people with the supposed negotiation with the creditors ensured their tolerance and disappointment in the face of the hardest and most class-ridden measures so far. In fact, the SYRIZA-ANEL government has been the most efficient administrator of these policies and, therefore, the best option for the Greek elite and its lenders. At the same time, this government along with the creditors are condemning the Greek people to a daily deterioration of their living standards.

A homeless man sits next to a Christmas tree on a street in Athens

Soup kitchen in Athens

According to the latest Eurostat’s data, the percentage of those at risk of poverty rose from 29.1% in 2009 to 35.7% (3.8 million) in 2015. Incidents of starvation in schools are increasing. The new cuts on pensions are plunging into poverty not only the retirees but also a large number of unemployed people who are literally being fed by their parents’ pensions. According to ELSTAT’s (Hellenic Statistical Authority) latest data, only 14% of the unemployed receive the meager unemployment allowance of 360 euros per month for the first year only. At least 500.000 private employees working part-time are paid less than the unemployment benefit. Over one million working people suffer delays in their payment that can even last for 12 months. Uninsured work (without healthcare and pension rights) has reached the staggering levels of 30%. Approximately 24% of the people was obliged to make bold cuts on basic necessities (e.g. food and fuel) in order to buy medicines, while 13% delay to perform the doctor’s prescription because they cannot pay their contribution. To save on their medication, 10% of the patients take smaller doses against their doctor’s instructions. On top of this, auctions of primary residences have begun – and have been met with strong opposition from the people.

The plans of the government and the creditors for the future will further worsen the current situation. The 2017 budget includes an increase up to 26.27 billion in indirect taxes, a decrease in pension expenditure and cuts on benefits.

As far as the refugee crisis is concerned, the SYRIZA-ANEL government has shown a most awful and inhumane face. Fully in line with the right-wing and fascistic policies of the EU, it closed the borders, forcing the refugees to risk the dangerous Aegean Sea crossing, which has cost the lives of hundreds of people. At first, it let the refugees who crossed the border helpless, depending only on the solidarity of the Greek people, and later on, it practically imprisoned them in remote detention centres under appalling conditions and away from the local populations. At the same time, it provocatively allowed the development of racist and fascist groups that committed criminal actions against the refugees. It faithfully applies the shameful EU-Turkey deal, systematically redirecting refugees to the fascist Erdogan regime. As a result of this deal, around 60.000 refugees have stranded in Greece, with 16.000 of them ending up in overcrowded jail-like centres, where three times as many people are now detained as when the deal was signed. In addition, against any notion of legality, the government intervened in the asylum procedures and changed the composition of the committees in order to ensure the massive rejection of asylum claims.

Refugee camp in Thessaloniki

Refugee camp on Chios island

In exchange for remaining in power, the SYRIZA-ANEL government is trying to persuade the Greek people that there is no alternative to the Memoranda and the agreements it has signed, such as the CETA or the EU-Turkey deals. Not only do they celebrate after every unpopular measure they vote and every shameful agreement they sign, they even brutally repress every social reaction to them. With the pretext that the police is difficult to control, they use the fascist police mechanism to repress opposition to unpopular measures and solidarity to refugees. During the SYRIZA-ANEL government, the police has not stopped attacking protests with tear gas and beat protesters. Even members of SYRIZA have been attacked by the police during their participation in demonstrations.

What lessons can be drawn for the people and the left in Europe

The conversion of SYRIZA to a political administrator of the interests of the Greek and European elites should raise concern in the European left. The experience in Greece shows that overthrowing the one-way road of extreme neoliberal policies and blocking the way to racism and fascism that is now prevailing in Europe (and not only in Europe…) cannot be achieved by the climb to power of a left-wing government coalition. With SYRIZA’s conversion, the hope and vision of change seemed to have faded away not only in Greece but also in the rest of Europe. Millions of Greek and European citizens who believed that there can be a left turn in Greece and Europe sank into disappointment.

At the same time, people in Greece learned an important lesson: radical changes cannot be entrusted to a party or a governing coalition. The solution can only come from people themselves. The Memoranda in Greece, the austerity policies in the rest of Europe and the rise of the far right are not unbeatable. People can stop them through collective organization, constant struggle and class solidarity in their places of work, study and neighbourhoods. With bottom-up politics and not by assigning politics to representatives can the people of Europe discover new ways to achieve social justice, decent living conditions and peaceful coexistence.

The lessons drawn from SYRIZA’s approach to the European Union can also be very valuable to the whole of European left. SYRIZA came to power by promising it will reform the EU in a more social welfare direction. This was either wishful thinking or a way of deceiving the Greek people. The EU and the Euro are political and economic institutions that have been created to serve the interests of the European elites at the cost of people’s rights. The results of SYRIZA’s attitude towards the EU is now clear and catastrophic for the Greek people.

The workers, the unemployed and the refugees cannot expect change from a left-wing management of power. The hope for changing the current dramatic situation can only be fulfilled through a political conflict with the EU, the European governments and their policies; through an effort to build new, anti-capitalist social and economic structures. In Greece, the economy will not recover and unemployment will not be reduced by government decrees or appeals for entrepreneurial innovation to a corrupt economic elite.

Social and economic progress can only be achieved if economy is run by the people, by those who will confront the decisions of the government, the creditors and the business elites to privatize and sell off every profitable economic structure in Greece. In the Netherlands, the gradual impoverishment of large parts of the population through lay-offs, lower earnings and poorer working conditions in vital sectors such as healthcare will not stop by the participation of the left in the government, but by massive popular resistance.

Both in Greece and the Netherlands, the improvement of the quality of life for the lower classes, the reversal of the fascist tendencies and the cancellation of the refugee policies that are now treating the refugees as inferior beings and a threat, cannot be accomplished within the neoliberal and authoritarian limits of the EU and the Eurozone. The common struggle and class solidarity of the working people, the unemployed and the refugees in Greece,  the Netherlands and the rest of Europe against the EU’s policies feeding poverty, insecurity, nationalism, racism and xenophobia, are required.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Twee jaar SYRIZA-ANEL-bewind in Griekenland: twee jaar met de ergste bezuinigingen

De schuld steeg, publieke goederen verkocht. De Griekse en de Europese elites maken winst.

In januari 2017 zal de coalitieregering van SYRIZA en ANEL twee jaar aan de macht zijn. Gedurende deze tijd heerste er in de Nederlandse media een bijna volledige stilte over Griekenland. Stilte over de nieuwe harde maatregelen en dramatische verslechtering van de levensomstandigheden van de grote meerderheid van de Griekse bevolking. Soms werd die stilte slechts onderbroken door korte verwijzingen naar de lopende onderhandelingen over de uitbetaling van de lening tranches.

Op elk cruciaal moment in de afgelopen twee jaar heeft de SYRIZA-ANEL regering bewezen een trouwe bondgenoot van de Griekse en Europese elites te zijn. Het jaar 2016 was geen uitzondering in de lange reeks van jaren waarin de mensen in Griekenland hebben geleden onder de harde bezuinigingsmaatregelen. Deze memoranda maatregelen zijn nooit bedoeld om Griekenland te redden zoals de spreekbuis van de EU tot nu toe beweert. Integendeel de schuld is nu gestegen van 127,1% in 2009 naar 179,2% van het BNP. Zelfs het IMF gaf de mislukking van het bailout-programma toe.

Meer in het bijzonder: In 2012 hebben de memoranda de schuldeisers gered met de beruchte PSI die voorgesteld was als een vermindering van de Griekse schuld. Maar de PSI was in werkelijkheid een overdracht van de Griekse staatsschuld van de Duitse, Franse, Nederlandse en de Griekse banken naar de regeringen van de EU-lidstaten. In dezelfde geest hebben de memoranda maatregelen de Griekse economische elite, degenen die verantwoordelijk zijn voor de crisis in Griekenland, gered. Tegelijkertijd werden alle winstgevende activiteiten van de Griekse economie aan de Europese en Griekse economische elites overgedragen.

Het is kenmerkend dat in 2015 veertien van de meest lucratieve regionale luchthavens werden verkocht voor 1,2 miljard euro aan de Duitse Fraport AG-Slentel Ltd. Het gehele bedrag werd gebruikt om de schuld terug te betalen. Bovendien, ondanks de pre-electorale toezeggingen van SYRIZA, zijn de waterbedrijven onlangs overgedragen aan het Helleense Republiek Asset Development Fund (het Griekse privatiseringsfonds). Als gevolg daarvan hebben de belangrijkste multinationals die gespecialiseerd zijn in de watermarkt, zich klaar gemaakt om te profiteren van deze overdracht. Een ander typisch voorbeeld is de verkoop van bedrijfsleningen en hypotheken aan internationale speculatieve fondsen die nu op de onderhandelingstafel met de schuldeisers ligt.

Ondertussen bleven de zakelijke elites die de Griekse staat geplunderd en in de schulden gestoken hadden, genieten van bevoorrechte en schandalige contracten maar ook van een volledige fiscale immuniteit. Dezelfde elites die de Griekse economie in de loop van de 35 jaar PASOK- en ND-regeringen vernietigd hadden.

Hoe zit het met de Griekse samenleving en de vluchtelingen?

De SYRIZA-ANEL-regering die beloofde het memoranda beleid te beëindigen en de situatie van de werkende klassen te verlichten, heeft bewezen een van de meest gevaarlijke vijanden van die werkende klasse te zijn. Hun greep naar de macht door het Griekse volk te bedriegen met de vermeende onderhandelingen met de schuldeisers heeft het volk ernstig teleurgesteld door de hardste en meest klasse teisterende maatregelen tot nu toe op te leggen. In feite is de SYRIZA-ANEL-regering de meest efficiënte uitvoerder van dit beleid en dus de beste optie voor de Griekse elite en zijn kredietverstrekkers geweest.

Volgens de meest recente gegevens van Eurostat is het percentage van degenen die risico lopen op armoede, gestegen van 29,1% in 2009 tot 35,7% (3,8 miljoen) in 2015. Incidenten van uithongering in scholen nemen toe. De nieuwe bezuinigingen op de pensioenen storten niet alleen de gepensioneerden in armoede maar ook een groot aantal werklozen die letterlijk worden gevoed door de pensioenen van hun ouders. Volgens de laatste gegevens van ELSTAT (het Griekse bureau voor de statistiek) ontvangt slechts 14% van de werklozen de schamele werkloosheidsuitkering van 360 euro per maand voor allen het eerste jaar. Minstens 500.000 particuliere werknemers die in deeltijd werken, krijgen minder betaald dan de werkloosheidsuitkering. Meer dan een miljoen werkende mensen krijgen hun salaris te laat uitbetaald en dit kan oplopen tot 12 maanden. Onverzekerd werk (zonder gezondheidszorg en pensioenrechten) heeft het duizelingwekkende niveau van 30% bereikt. Ongeveer 24% van de mensen moest ernstig bezuinigingen op basisbehoeften (bijvoorbeeld voedsel en brandstof) om medicijnen te kunnen kopen. Tegelijkertijd vertraagt 13% van de mensen het uitvoeren van de voorschriften van de arts omdat zij hun bijdrage niet kunnen betalen. Om te besparen op hun medicatie neemt 10% van de patiënten, tegen de instructies van hun arts, kleinere doses in. Daar komt nog bij dat men is begonnen met het veilen van primaire woningen dat gestuit is op sterke tegenstand van het volk.

De plannen van de overheid en de schuldeisers voor de toekomst zullen de huidige situatie verder verergeren. De begroting voor 2017 voorziet in een stijging tot 26,27 miljard in de indirecte belastingen, een daling van de pensioenuitgaven en bezuinigingen op de uitkeringen.

Wat betreft de vluchtelingen crisis heeft de SYRIZA-ANEL-regering een vreselijk en onmenselijk gezicht getoond. Geheel in lijn met het rechtse en fascistische beleid van de EU sloot het de grenzen waardoor het de vluchtelingen dwong om het risico te nemen de gevaarlijke Egeïsche Zee over te steken. Dat heeft het leven van honderden mensen gekost. In eerste instantie liet de regering de vluchtelingen die de grens overstaken zitten zonder hulp en geheel afhankelijk van de solidariteit van de Griekse bevolking. Later zetten ze hen praktisch gevangen in afgelegen detentiecentra onder erbarmelijke omstandigheden en uit de buurt van de lokale bevolking. Op hetzelfde moment liet het provocerend de ontwikkeling van racistische en fascistische groepen toe die misdadige acties tegen de vluchtelingen begingen. De regering voerde trouw de beschamende EU-Turkije deal uit door systematisch vluchtelingen terug te sturen naar het fascistische Erdogan regime. Als gevolg van deze deal zijn er al 60.000 vluchtelingen gestrand in Griekenland. 16.000 van hen belanden in overvolle gevangenis-achtige centra waar nu drie keer zo veel mensen worden vastgehouden als toen de overeenkomst werd ondertekend. Bovendien greep de overheid, in strijd met elk legaliteitsbeginsel, in in de asielprocedures en veranderde de samenstelling van de commissies om de massale afwijzing van de asielverzoeken te waarborgen.

Om aan de macht te blijven probeert de SYRIZA-ANEL-regering het Griekse volk ervan te overtuigen dat er geen alternatief is voor de memoranda en de overeenkomsten die het heeft ondertekend, zoals de CETA  en de EU-Turkije deal. Ze vieren niet alleen elke onpopulaire maatregel die ze goedgekeurd krijgen en iedere schandelijke overeenkomst die ze tekenen, ze onderdrukken zelfs brutaal elke sociale reactie daarop. Met het voorwendsel dat de politie moeilijk onder controle te houden is, gebruiken ze het fascistische politieapparaat om oppositie tegen impopulaire maatregelen en solidariteit met vluchtelingen te onderdrukken. Tijdens de SYRIZA-ANEL-regering is de politie niet gestopt met het aanvallen van demonstraties met traangas en het slaan van demonstranten. Zelfs leden van SYRIZA zijn aangevallen door de politie tijdens hun deelname aan demonstraties.

Welke lessen kunnen worden getrokken voor de mensen en links Europa

De verandering van SYRIZA in een politieke beschermer van de belangen van de Griekse en Europese elites moet links Europa grote zorgen baren. De ervaring in Griekenland heeft geleerd dat de omverwerping van het eenrichtingsverkeer van het extreem neoliberale beleid en het blokkeren van de weg naar racisme en fascisme die nu heerst in Europa (en niet alleen in Europa) niet kan worden bereikt door de greep naar de macht van een linkse regeringscoalitie. Met de verandering van SYRIZA leek de hoop op en de visie van de verandering niet alleen in Griekenland, maar ook in de rest van Europa te zijn vervaagd. De hoop van miljoenen Griekse en Europese burgers die geloofden dat er een weg naar links in Griekenland en Europa ingeslagen kon worden, zonk in diepe teleurstelling.

Terzelfder tijd hebben de mensen in Griekenland een belangrijke les geleerd: radicale veranderingen kunnen niet worden toevertrouwd aan een partij of een regeringscoalitie. De oplossing kan alleen komen van de mensen zelf. De memoranda in Griekenland, het bezuinigingsbeleid in de rest van Europa en de opkomst van extreemrechts zijn niet onverslaanbaar. Mensen kunnen ze stoppen door middel van collectieve organisatie, constante strijd en klasse solidariteit op hun werk, tijdens hun studie en in hun omgeving. Met bottom-up politiek en niet door het toewijzen van de politiek aan vertegenwoordigers kunnen de burgers van Europa nieuwe manieren ontdekken om sociale rechtvaardigheid, fatsoenlijke levensomstandigheden en een vreedzame samenleving te bereiken.

De getrokken lessen uit SYRIZA’s benadering van de Europese Unie kunnen ook zeer waardevol zijn voor het geheel van links Europa. SYRIZA kwam aan de macht met de belofte om de EU te hervormen in de richting van meer sociaal welzijn. Dit was ofwel “wishful thinking” of een manier om het Griekse volk te bedriegen. De EU en de Euro zijn politieke en economische instellingen die zijn opgericht om de belangen van de Europese elites te dienen ten koste van de rechten van mensen. Het resultaat van SYRIZA’s houding ten aanzien van de EU is nu duidelijk en catastrofaal voor het Griekse volk.

De arbeiders, de werklozen en de vluchtelingen kunnen geen verandering verwachten van een links machtsmanagement. De hoop op verandering in de huidige dramatische situatie kan alleen worden vervuld door middel van een politiek conflict met de EU, de Europese regeringen en hun beleid door middel van een poging om nieuwe, antikapitalistische sociale en economische structuren op te bouwen. In Griekenland zal de economie zich niet herstellen en de werkloosheid niet worden verminderd door de decreten van de overheid of door oproepen voor innovatie en ondernemerschap aan een ​​corrupte economische elite.

Sociale en economische vooruitgang kan alleen worden bereikt als de economie wordt gerund door het volk, door hen die de confrontatie aangaan met de beslissingen van de overheid, de schuldeisers en de zakelijke elites. In Nederland zal ook de geleidelijke verarming van grote delen van de bevolking door middel van ontslagen, lagere lonen en slechtere arbeidsomstandigheden in vitale sectoren zoals de gezondheidszorg niet stoppen door de deelname van links in de regering, maar door massaal volksverzet.

Zowel in Griekenland als in Nederland kan de verbetering van de kwaliteit van leven voor de lagere klassen, de omkering van de fascistische tendensen en de annulering van het vluchtelingenbeleid niet worden bereikt binnen de neoliberale en autoritaire grenzen van de EU en de eurozone. De gemeenschappelijke strijd en klasse solidariteit van de werkende bevolking, de werklozen en de vluchtelingen in Griekenland, in Nederland en de rest van Europa tegen het EU-beleid van verhoging van armoede, onveiligheid, nationalisme, racisme en vreemdelingenhaat, zijn vereist.